การเจาะลึกถึงต้นกำเนิดของอิซากายะทำให้เราสามารถมองเห็นวิวัฒนาการของวัฒนธรรมอาหารและเครื่องดื่มของญี่ปุ่น ลำดับเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์มีดังนี้:

1. ยุคเฮอันและคามาคุระ (794-1333)

ในช่วงเวลานี้ ร้านขายสาเกส่วนใหญ่จะเน้นการขาย “สาเก” และจำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์สำหรับงานเทศกาลและงานรวมตัวที่สำคัญในท้องถิ่น อย่างไรก็ตาม ร้านเหล่านี้ไม่ได้ทำหน้าที่เป็นสถานที่ดื่มภายในร้าน และรูปแบบอิซากายะสมัยใหม่ก็ยังไม่ได้รับการยอมรับ

2. ยุคมุโระมาจิ (ค.ศ. 1336-1573)

การดื่มเหล้าตามร้านจำหน่ายเหล้าเริ่มเป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มีหลากหลายชนิดมากขึ้น และวิธีการผลิตก็ได้รับการพัฒนาขึ้น การดื่มแบบ “ยืนแล้วดื่ม” ในสถานที่จึงค่อยๆ ได้รับความนิยมมากขึ้น เชื่อกันว่าในช่วงเวลานี้ร้านขายเหล้าเริ่มมีสถานที่ให้ผู้คนนั่งดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากขึ้น

3. ยุคเอโดะ (ค.ศ. 1603-1868): จุดเริ่มต้นของวัฒนธรรมอิซากายะ

ยุคเอโดะถือเป็นจุดเริ่มต้นที่แท้จริงของอิซากายะ ในช่วงเวลานี้ อิซากายะไม่เพียงแต่เสิร์ฟเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เท่านั้น แต่ยังมีอาหารจานง่ายๆ เป็นของว่างอีกด้วย จึงกลายเป็นสถานที่ให้คนทั่วไปมาพบปะสังสรรค์กัน เนื่องจากบ้านเรือนในเมืองเอโดะมีขนาดเล็ก อิซากายะจึงได้รับการยกย่องว่าเป็นสถานที่ที่ผู้คนสามารถมารวมตัวกันและดื่มเครื่องดื่มได้

นอกจากนี้ บาร์ยืนเล็กๆ ที่รู้จักกันในชื่อ “อิปปะ-โนมิ-ยะ” ก็ได้รับความนิยมในเอโดะเช่นกัน และเป็นสถานที่ที่คนทั่วไปมาแวะเวียนเล่นได้ สถานประกอบการเหล่านี้เป็นต้นแบบของสิ่งที่เราเรียกกันในปัจจุบันว่า “บาร์ยืน” และรูปแบบอาหารและเครื่องดื่มก็สะท้อนถึงภูมิภาคนี้ได้อย่างชัดเจน

4. ยุคเมจิ (ค.ศ. 1868-1912): ความหลากหลายของวัฒนธรรมอิซากายะ

ในช่วงยุคเมจิ วัฒนธรรมตะวันตกเริ่มมีอิทธิพลต่ออาหารและการออกแบบภายในร้านอาหาร มีการแนะนำเมนูอาหารสไตล์ตะวันตกและรูปแบบการดื่ม และรูปแบบการเพลิดเพลินกับอาหารหลากหลายพร้อมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ก็แพร่หลายมากขึ้น อิซากายะไม่ได้เป็นแค่สถานที่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เท่านั้น แต่ยังให้บริการอาหารในรูปแบบ “ร้านอาหาร” แบบครบวงจรอีกด้วย

5. ยุคไทโชและโชวะ (ค.ศ. 1912-1989): วัฒนธรรมมนุษย์เงินเดือนและร้านอิซากายะ

ในช่วงเวลานี้ เมื่อเมืองต่างๆ มีการพัฒนา อิซากายะก็เริ่มกลายเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจของพนักงานออฟฟิศ วัฒนธรรมการดื่มสังสรรค์หลังเลิกงานกับเพื่อนร่วมงานเริ่มหยั่งรากลึกลง และสถานประกอบการแห่งนี้ยังทำหน้าที่เป็นสถานที่พบปะสังสรรค์ของพนักงานออฟฟิศอีกด้วย ร้านอิซากายะที่ราคาถูก สนุกสนาน และเป็นที่นิยมก็ปรากฏขึ้น ทำให้วัฒนธรรมอิซากายะแพร่หลายมากยิ่งขึ้น

6. ยุคเฮเซและเรวะ (1989 ถึงปัจจุบัน): ความหลากหลายและโลกาภิวัตน์

นับตั้งแต่ยุคเฮเซอิ มีร้านอิซากายะเกิดขึ้นมากมายเพื่อตอบโจทย์ความต้องการที่หลากหลาย เช่น ร้านอิซากายะสำหรับครอบครัว ร้านอิซากายะสำหรับผู้หญิง ร้านอิซากายะที่มีดีไซน์เก๋ไก๋และห้องส่วนตัว นอกจากนี้ สไตล์ “อิซากายะ” อันเป็นเอกลักษณ์ของญี่ปุ่นยังได้แพร่หลายไปต่างประเทศ โดยร้าน “อิซากายะ” ที่เสิร์ฟอาหารและสาเกญี่ปุ่นได้รับความนิยมในอเมริกา ยุโรป และที่อื่นๆ

สรุป

อิซากายะมีรูปแบบและบทบาทที่เปลี่ยนไปในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่คนญี่ปุ่นก็ชื่นชอบร้านเหล่านี้ในฐานะสถานที่สำหรับการใช้ชีวิตประจำวันและการมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคม อิซากายะไม่ได้เป็นแค่สถานที่รับประทานอาหารเท่านั้น แต่ยังเป็นสถานที่สนทนาและเข้าสังคมอีกด้วย และยังคงเป็นที่ชื่นชอบของผู้คนมาจนถึงทุกวันนี้